به گزارش خبرنگار باشگاه خبری فارس «توانا»، سیاوش امیری شاعر، سروده‌ای را در حمایت کاروان جهانی «الی بیت‌المقدس» و در محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی در افغانستان و غزه سروده و در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است
می‌نویسم می‌نویسم «درد» را
می‌بگویم ظلم هر «نامرد» را
بر ستمکاران بتازم با قلم
واژگانم یک به یک باشد عَلَم
من «علمدار» ستم سوزم هَلا
ریشه دارم در «بقیع» و «کربلا
واژگان، سربازهای جان به کف
تیز بشتابید رو سوی هدف
دشمن «نامرد»، «دَدگون» گشته باز
مست جام زهر «صهیون» گشته باز
باز هم آتش ببارد بر نُفوس
لشکر دیوانگانِ» اشکبوس
«غزّه» در خون می‌تپد، «نامرد» ها
کودکان را جُرم چه ؟! «بی‌درد» ها
ای جُهودان! باند «آدمخوار» ها
رذل و نامردم همی بدکارها
اینکه در خون گشته غلتان «آدم» است
وانکه گشته دل پریشان «آدم» است
بس کنید این ظلم بی‌اندازه را
بس کنید این قتل عام تازه را
سوی دیگر هم جنایت پیشه‌ها
مست کشتارند آن بی ریشه‌ها
می‌کُشند هم کودک و هم نوجوان
می‌کِشَند آتش به « قرآن » بد دلان
توله سگ‌ها وهَم پیروزی کنند
زین توهم آتش افروزی کنند
جوی خون در « کابُلستان » جاری است
این همان « زخم » عمیق و کاری است
زخم چرکینی که دارد « درد »ها
از فسون و حیله « نامرد » ها
در « فغانستان ِ» افغان جوی خون
می‌شود سِیلی که سازد واژگون
تخت «شیطان» را که خون آلوده است
تاج «صهیون» را که بس فرسوده است
تخت «شیطان» در زمین مسلمین؟!
تاج «صهیون» زینت این سرزمین؟
سرزمین مردمانی سخت کوش
مردمانی بس غیور و پُر خروش
مردمی آزاده، درگیرِ ستم
مردمی آمُخته با صد درد و غم
درد «افغان» درد نسلی بی‌گناه
درد یک « ملت » که باشد بی‌پناه
زیر آوار مصیبت، سرفراز
پرچم خونین آن در اهتزاز
